Dziennikarz i podcaster, publikował w Gazeta.pl, Noizz.pl, Onecie, Wirtualnej Polsce, Popmodernie. Od 2016 roku prowadzi na Facebooku blog „Liczne rany kłute”, śledzony przez 35 tysięcy czytelników. Z wykształcenia andragog i filmoznawca (o studiowaniu jeszcze kilku kierunków pisał w blognocie „Maturzysto, nie przejmuj się wyborem kierunku. To tylko studia…”, która rozeszła się viralowo i do dziś, raz na jakiś czas, publikowana jest przez portal Noizz.pl).
Przybyszewski specjalizuje się w kinie i komiksie, pisze też o trendach internetowych. W 2016 roku zrealizował dla Gazeta.pl wieloodcinkowy cykl wywiadów „Szczerze z youtuberem” – to z niego właśnie wykiełkował projekt wywiadu rzeki z Krzysztofem Gonciarzem pt. „Rozum i godność człowieka” (Warszawa 2019).
Od 2021 roku wraz z dziennikarzem Mateuszem Witkowskim prowadzi „Podcastex – podcast o latach 90. i 00.”, w którym zanurza się – nierzadko z ciętym jak brzytwa humorem – w zjawiska, wydarzenia, postacie czy teksty kultury z przełomu XX i XXI wieku. Przybyszewskiego i Witkowskiego interesują obyczajowość, przesądy i moralne paniki z tamtego okresu, obrosłe mitami wydarzenia polityczne, gwałtowne przemiany na rynku medialnym i jego absurdy, a także, oczywiście, fenomeny popkulturowe – w ponad pięćdziesięciu odcinkach znalazło się miejsce dla tak różnych zjawisk jak „noc teczek” i prasa młodzieżowa, pluskwa milenijna, satanic panic, „Vademecum ojca” Janusza Korwin-Mikkego i „WC Kwadrans”, „Tajemnica Sagali”, „Ciuchcia” i tamagotchi, a także fenomeny kinowe (m.in. „Psy”, „Sara”, „Chłopaki nie płaczą”, „Kiler”).
Fot. Anna Krztoń
Kinu jest też poświęcony jego najnowszy projekt, którego głównym bohaterem jest Marek Piestrak (ur. 1938), reżyser i scenarzysta, twórca m.in. „Testu pilota Pirxa” (1978), „Wilczycy” (1982) i „Klątwy Doliny Węży” (1987). Dzięki stypendium m.st. Warszawy udało się przeprowadzić z Markiem Piestrakiem pogłębiony, obejmujący całe życie i twórczość wywiad – stanie się on osią przygotowywanej przez Przybyszewskiego książki. „Im dłużej z Markiem Piestrakiem rozmawiałem, tym więcej na horyzoncie pojawiało się osób, z którymi należałoby porozmawiać”, mówi Przybyszewski. „Piestrak jest bardzo szczery, jeśli chodzi o relacjonowanie wydarzeń z jego planów filmowych. Wiele anegdot powinno zainteresować zwłaszcza osoby zafascynowane procesem powstawania PRL-owskiego kina, także wysokobudżetowego. I mam tu na myśli również pre- i postprodukcję. Moim zdaniem tylko na podstawie historii zza kulis powstającej w trakcie stanu wojennego «Wilczycy» dałoby się napisać scenariusz filmowy”.
Piestrak od kilku lat jest przypominany i „odzyskiwany” przez filmoznawców, krytyków i kuratorów festiwali filmowych jako twórca PRL-owskiego kina gatunkowego, ale wciąż często pisze się o nim jako o „reżyserze kina klasy B” – z czym Przybyszewski zdecydowanie się nie zgadza. „«Test Pilota Pirxa» był pokazywany w arthouse’owym serwisie Mubi, a «Wilczyca» została właśnie wydana w Stanach Zjednoczonych na Blu-ray w ekskluzywnym zestawie folklorystycznych horrorów pt. «All The Haunts Be Ours». Te filmy od lat odkrywają dla siebie zachodni fani science fiction i horroru – dla nich to niesamowita podróż w konteksty historyczne czy kulturowe, z którymi nigdy się nie spotkali, zwłaszcza w anglojęzycznym kinie gatunkowym. Ale Marek Piestrak nie jest typem artysty, który byłby zawiedziony tym, że odbiór jego filmów różni od tego, co sobie założył. Bardzo twardo stąpa po ziemi i jest zadowolony ze swojej filmografii, ze swojej pracy, dumny z tego, że miał odwagę, aby brać się za tak duże i dziwaczne, jak na kino PRL, projekty”.
Klara Cykorz
