Antonina Ulatowska

2022

Wróć do wyników wyszukiwania

Antonina Ulatowska to didżejka, dziennikarka, aktywistka, kuratorka i historyczka sztuki – nierzadko wciela się w te role jednocześnie.

Uczelnię – Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną – ukończyła w 2021 roku, ale już od kilku lat jest osobą działającą w warszawskim środowisku muzycznym i artystycznym. Jako dziennikarka współpracowała z magazynem „Szum” oraz Fundacją Nowej Kultury „Bęc Zmiana” i pismem „Notes Na 6 Tygodni”, informatorem o młodej polskiej sztuce i kulturze, gdzie publikowała wywiady i teksty. W 2019 roku była współzałożycielką Radia Kapitał – internetowej rozgłośni nawiązującej do tradycji community radio – radia społecznego. Do roku 2021 była prezeską Stowarzyszenia Radia Kapitał. Tam też, jako daisy cutter, prowadzi swoje dwie autorskie audycje – „Powitanie słońca” oraz „Jump Daisy”.

 Antonina Ulatowska Fot. Krystian Daszkowski

Daisy cutter to także pseudonim, którym posługuje się Ulatowska, prezentując muzykę w klubach. Zagrała ponad 100 imprez – m.in. na festiwalach MÓZG, Up To Date czy Sanatorium Dźwięku. Miksuje głównie różne odmiany techno i tanecznej elektroniki. Z muzyką klubową wiąże się też aktywistyczna odsłona jej działalności. Zakładała istniejący od 2016 roku kolektyw Flauta organizujący imprezy wspierające uchodźców i uchodźczynie, a także m.in. aktywizm klimatyczny. Zresztą w ramach Radia Kapitał koordynuje projekt „Radiowa Akademia”. Jego celem jest przekazanie narzędzi i umiejętności radiowych osobom zajmującym się tematyką ekologiczną czy kulturą.

Zainteresowania muzyczne Ulatowskiej mają także przełożenie na działalność kuratorską. Przez trzy lata była asystentką kuratorów w warszawskiej galerii fotograficznej Pola Magnetyczne. Zrealizowała tam samodzielnie dwie wystawy. „In My Own Wave” była efektem współpracy artystki wizualnej Katarzyny Korzenieckiej i Jacka Sienkiewicza, legendarnego polskiego producenta techno – kompozycje Sienkiewicza ilustrowały eksperymentalne prace Korzenieckiej. „Dzieci w ogniu” to z kolei pokaz malarstwa Jakuba Glińskiego (z którym Ulatowska występowała też jako didżejka).

Zacięcie kuratorskie Ulatowskiej (umiejętność pracy z archiwami i kolekcjami) oraz jej wykształcenie historyczki sztuki przydało się jej w projekcie, który realizowała w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy. Pracowała bowiem nad wywiadem rzeką z wciąż aktywną zawodowo artystką wizualną i fotografką Teresą Gierzyńską (ur. 1947). Twórczyni ta od lat 60. pioniersko wykorzystuje nietypowe techniki powielania – takie jak pyłorys czy ksero. Swoje prace artystka porządkuje wokół tematycznych cykli – „Podróże”, „O niej” czy „O świetle”. Interesują ją kategorie bliskie sztuce feministycznej, choćby intymność, erotyka, poszukiwanie reprezentacji kobiecości czy przełamywanie męskiego spojrzenia.

Ulatowska przygotowała materiał wizualny i tekstowy, na którego podstawie powstanie książka o Gierzyńskiej z reprodukcjami jej prac. Publikacji towarzyszyć będzie zapis rozmów audio z artystką, który autorka przekaże Historii Mówionych Nowoczesności MSN w Warszawie – cyfrowemu archiwum rozmów z wybitnymi postaciami polskiej sztuki.

Piotr Kowalczyk

Fotografie Teresy Gierzyńskiej