Urodziła się w 1972 roku. Z wykształcenia anglistka po UW, absolwentka podyplomowego Studium Urbanistyki i Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, studiowała też w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i na Warwick University w Anglii. Redaktorka, tłumaczka, z doświadczeniem dziennikarskim („Architektura-Murator”, „Architektura i Biznes”, „Przekrój”, „Wprost”, „Ozon”). Przez lata ukazały się liczne przekłady jej autorstwa: „Epoka spektaklu” Toma Dyckoffa (Karakter), „Kształt zieleni” Lance’a Hoseya (Wysoki Zamek), „Zarządzanie płynnej nowoczesności” Ireny Bauman, Zygmunta Baumana, Jerzego Kociatkiewicza i Moniki Kostery (Bęc Zmiana), „Jak wytresować lorda. O elitarnych szkołach z internatem” Alexa Rentona (Prószyński) i – last, but not least – „Gdzie są architektki” Despiny Stratigakos oraz „Kompleks gmachu. Architektura władzy” Deyana Sudjica. Te ostatnie zostały wydane przez Centrum Architektury, współtworzone i od kilkunastu lat współprowadzone przez Rasmus-Zgorzelską.
Fot. Peter Łyczkowski
O powstaniu wydawnictwa Rasmus-Zgorzelska opowiadała tak: „Stwierdziliśmy – my, czyli Ola Stępnikowska i Grześ Piątek, wówczas redaktorzy w miesięczniku «Architektura-Murator», gdzie wszyscy poznaliśmy się i pracowaliśmy – że to jest ten moment, roznosi nas energia, mamy poczucie misji […]. Wychodziliśmy z założenia, że architektura dużo bardziej niż inne dziedziny sztuki, takie jak teatr czy nawet muzyka, dotyczy naprawdę wszystkich, czy chcemy tego czy nie, bo wśród niej żyjemy”.
Od tego czasu Centrum wydało kilkadziesiąt książek, komiksów, przewodników i atlasów, wprowadzając kilka rozpoznawalnych na polskim rynku serii wydawniczych poświęconych historii architektury i urbanistyce. Jedną z nich sąFundamenty – seria, w której dotychczas ukazały się m.in. „Karta ateńska” Le Corbusiera, „Miasta-ogrody jutra” Ebenezera Howarda i „Śmierć i życie wielkich miast Ameryki” Jane Jacobs.
„Zaczęliśmy podejrzewać, że wszyscy o Corbusierze mówią, że mówią o wielkich postaciach jak Adolf Loos… a mało kto naprawdę ich czytał”, wspominała po latach Rasmus-Zgorzelska. „Bo Le Corbusier to trudny autor, a po francusku, czy nawet po angielsku – to już w ogóle ciężka sprawa! Okazało się, że należy go przetłumaczyć, i tak zrobiliśmy. Tomasz Swoboda, wybitny tłumacz z francuskiego – który zresztą do dziś tłumaczy wszystkie francuskojęzyczne tytuły – przetłumaczył. I nie zapomnę, jak z Bęc Zmiany, która jest dystrybutorem naszych książek, był telefon w poniedziałek po piątkowej premierze, że nakład się rozszedł”. W Centrum Architektury Rasmus-Zgorzelska redaguje, a także współtworzy z Peterem Łyczkowskim podcast Radio Architektura.
Podcast ma formę niejednorodną: obok rozmów z autorami, rejestracji spotkań promocyjnych i fragmentów wydawanych przez Centrum książek, pojawiają się także odcinki bardziej eksperymentalne, jak mikrosłuchowiska z serii „Brzmienie architektury”. Na przykład zrealizowana przez Rasmus-Zgorzelską „Miniatura na parkiet, ekspres i pogłosy”, skomponowana podczas rezydencji w siedzibie „Tygodnika Powszechnego” (jeszcze na Wiślnej 12).
Nowe odcinki, powstałe w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy, to rozmowy o wielkich postaciach polskiej architektury. „Urbanista z błękitnym paszportem” to wywiad z Bogdanem Wyporkiem (ur. 1928) – o pracy, ale też podróżowaniu w czasie kontraktów w Peru, Libii i Kenii. Punktem wyjścia „Warszawy Hansena” nie jest miasto (jak mogłoby się wydawać), a samochód – Rasmus-Zgorzelska rozmawia z Leszkiem Tacikowskim, mechanikiem, który przez lata opiekował się autami Hansena, znał go od trochę innej strony i do dziś mieszka w domu przez Hansena zaprojektowanym. W odcinku „Picasso w Serocku” podróżujemy zaś nad Narew, gdzie głosami mieszkańców okolicy, w której domek mieli Helena i Szymon Syrkusowie, dowiadujemy się o funkcjonowaniu architektów w sąsiedztwie oraz ich słynnych gościach (łącznie z tym tytułowym).
Klara Cykorz
