Urodziła się w 1973 roku. Skończyła prawo na Uniwersytecie Szczecińskim i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Jako dziennikarka pracowała m.in. dla „Gazety Wyborczej”, „La Repubbliki”, TVP, TVN, Arte, RAI. Za reportaż „Włoski raj” o emigrantach we Włoszech nominowana do nagrody Grand Press. We Włoszech była kuratorką wystaw fotograficznych Ryszarda Kapuścińskiego, na polski przetłumaczyła „Dałem głos ubogim” i „To nie jest zawód dla cyników” – wykłady i rozmowy Kapuścińskiego pod redakcją Marii Nadotti, wydane oryginalnie po włosku. Zrealizowała też dla TVN reportaż telewizyjny „Kapuściński. Ostatnia podróż” (2008).
Fot. Francesco Ragazzi
W 2010 roku kończy Mistrzowską Szkołę Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Otrzymuje stypendia Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej (2010) i Amsterdamskiego Funduszu Sztuki (2014–2015). Jej poświęcony Ziemiom Zachodnim / Odzyskanym krótki metraż „Mój dom” (2012) zestawia dwie szczecinianki: Annemarie, która opuściła rodzinne strony po wojnie, i repatriantkę Janinę. W ramach projektu „Kolaudacja”, krótkiego metrażu o pracownikach Warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, Szymków realizuje fragment poświęcony archiwistce Ewie Ferency-Łuniewskiej, współpracowniczce Karabasza, Kieślowskiego, Łozińskiego. W dokumencie nowelowym „Occupation ’68” o inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, złożonym z etiud twórców z Bułgarii, Niemiec, Polski, Węgier i Rosji, jej część, „Piszę do ciebie, kochanie”, poświęcona jest dziejącemu się równolegle do operacji „Dunaj” festiwalowi w Sopocie. Film ma swoją kontynuację w postaci widowiska muzycznego „Sopot ’68. Re_make” w Operze Leśnej w Sopocie (2018), jest też częścią rozprawy doktorskiej, przygotowywanej na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Szymków pracuje też nad swoim wieloletnim passion project – esejem filmowym „Reporter” poświęconym Kapuścińskiemu. Przy „Ucieczce na Srebrny Glob” Kuby Mikurdy (2021) pracuje przy researchu i jako drugi reżyser. Wykłada na Akademii Sztuki w Szczecinie, związana z Pracownią Filmu Eksperymentalnego Katedry Filmu na Wydziale Sztuki Mediów oraz członkini Pracowni Eseju Filmowego VnLab na PWSFTiT. Współzałożycielka firmy produkcyjnej Vezfilm UK.
W ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy powstał scenariusz pełnometrażowego eseju filmowego found footage, którego centralną bohaterką jest Lucyna Ćwierczakiewiczowa, „Kucharka emancypantka”, legendarna autorka wydanego po raz pierwszy w 1860 roku bestselleru „365 obiadów za pięć złotych”. Scenariusz Szymków – rozpisany w przeważającej części na materiały archiwalne – opowiada o Ćwierczakiewiczowej (postaci ze wszech miar skomplikowanej) poprzez różnorodność obrazów i narrację z offu, utkaną z nierzadko kontrastowo zestawionych ze sobą cytatów. Obok tytułowej bohaterki w konstelacji tekstów spotykają się tutaj Klementyna Hoffmanowa i Fryderyk Engels (a także Eliza Orzeszkowa, Irena Krzywicka, Róża Luksemburg…). Strukturę jednak wyznaczają same kulinaria: przepisy Ćwierczakiewiczowej, obfitość jedzenia w kadrze, „od przepiórek w upierzeniu przez kiście poziomek i pół kopy zielonych szparagów po grube kawałki kruszonego kakao”. „Przepisy kulinarne ukazują nie tylko sposoby przyrządzania potraw czy kunszt języka (…) ale komentują historię walki kobiet o wyzwolenie”, wyjaśnia Szymków. „«Zupa poziomkowa» ozdabia akapit poświęcony podlotkom (…). Pierwsze, jeszcze niedojrzałe ruchy emancypacyjne komentuje przepis na «Szparagi zielone podane na sposób zielonego groszku», by przenieść nas potem do «Rost-beefa w garniturze», kiedy pozycja mężczyzn słabnie, a działania kobiet radykalizują się. Foundfootagowy kolaż archiwaliów, tekstów, zdjęć, czasopism przywodzi na myśl dynamikę filmu i jego montaż jak szatkowanie kapusty na «Bigos hultajski»”.
Film otrzymał dofinansowanie Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Klara Cykorz
