Jacek Szczepanek

2024

Wróć do wyników wyszukiwania

Pomysł na dokument dźwiękowy „Początkowo spoglądały na mnie jak na kosmitę. Międzypokoleniowe spotkania muzyków” narodził się, gdy Jacek Szczepanek był świadkiem spotkania dwóch basistów – Zbigniewa Antoszewskiego z Tajfunów (rocznik 1942) i Janusza Rutkowskiego (rocznik 1983), współpracujących przy okazji projektu „Tribute to Alibabki”. Rutkowski grał wówczas w zespole The Bartenders, który był spiritus movens całego przedsięwzięcia. Zaczęło się od coverów polskich wykonawców reggae i ska na pięćdziesiątą rocznicę pierwszego singla Alibabek, potem było wspólne wejście do studia. Po pięciu latach, w 2020 roku, ukazał się album łączący nowe wykonania i aranżacje piosenek Alibabek, a także zremasterowane, oryginalne nagrania. Dla Szczepanka ten kilkuletni projekt wydawał się materiałem na samodzielną opowieść – o spotkaniu muzyków różnych pokoleń, fascynacjach i inspiracjach, nie mówiąc już o nostalgicznej podróży ku początkom działalności Alibabek.

 Jacek Szczepanek Fot. Archiwum prywatne

Szczepanka interesuje dokument dźwiękowy jako forma wywodząca się z bardziej eksperymentalnych odmian reportażu radiowego. Ciekawi go „operowanie różnymi barwami głosów, akcentami czy doborem słów moich rozmówców, technika kolażu, a także bogate udźwiękowienie i nagrania sytuacji, spotkań w konkretnej przestrzeni”. Zaznacza też, że jest to forma stanowiąca odmianę (niekoniecznie konkurencję!) dla popularnych formatów podcastowych, realizowanych bardziej funkcjonalnie, z naciskiem na treść, ale nie estetykę.

Szczepanek urodził się w 1984 roku. Studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim (licencjat w 2007 roku), a potem Music Engineering and Production na University of South Wales w Cardiff (tytuł magistra w 2008 roku). Sound designer i montażysta dźwięku, „pracuje z dźwiękiem jako artysta i jako rzemieślnik”. Twórca wielu projektów realizowanych w przestrzeniach publicznych, we współpracy ze społecznością lokalną, kładących nacisk na wielogłosowość opowieści. 

Konkurs Fundacji Bęc Zmiana „Słysz!” na reportaż radiowy o architekturze Warszawy wygrał jego „Zsyp”łączący ze sobą pejzaż dźwiękowy bloku mieszkalnego, głosy mieszkańców i perspektywę antropologiczną. We współpracy z grupą badawczo-twórczą Kolektyw Terenowy Szczepanek nagrał album „Manieczki Soundscapes” o klubie Ekwador w Manieczkach w województwie wielkopolskim. Na „Místní rozhlas” składają się zaś nagrania czeskich i słowackich radiowęzłów wiejskich i soundscape’u ich okolic. Szczepanek stworzył również eksperymentalną bibliotekę dźwięków „Przemysł ciężki to ja”, w której byli pracownicy odtwarzają dźwięki maszyn i przestrzeni z zamkniętych przed laty kopalni węgla w Nowej Rudzie i huty stali w Dortmundzie. Industrialne inspiracje pojawiają się też w albumie relaksacyjnym „Fajrant/Feierabend”, zrealizowanym w ramach działań MAL Samogłoska, Bielańskiego Ośrodka Kultury w Warszawie. Szczepanek współpracował także przy tworzeniu dźwięku interaktywnego dokumentu „Szkoła. Świat” w reżyserii Igi Łapińskiej. Wielo- i międzypokoleniowość spaja też „Psotę i karę. Dzień dziecka dla dorosłych”, dokument dźwiękowy zrealizowany wraz z Olą Domaradzką i Magdaleną Romanowską – o historii dziecięcego rozrabiania na warszawskiej Pradze, gdzie teraźniejszość łączy się ze wspomnieniami, a głosy seniorów z głosami dziecięcymi. Szczepanek prowadzi też spacery i warsztaty dźwiękowe, głównie, ale nie tylko w Warszawie. Pracuje przy filmach (najczęściej dokumentalnych) i tworzy dźwiękową atmosferę do audiobooków.

W zrealizowanym w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy projekcie „Początkowo spoglądały na mnie jak na kosmitę. Międzypokoleniowe spotkania muzyków” ożywają lata 60. i szalona historia „W rytmach Jamaica Ska”, pionierskiego debiutu Alibabek, eksperymentów realizacyjnych w studiu i pracy z gatunkiem muzycznym, którego w tamtym okresie nikt w Polsce nie znał, nie rozpoznawał; „to było zbyt dziwne, zbyt inne od tego, co było w ówczesnych mediach […] a to ska było czymś tak kosmicznie innym, że ludzie nie wiedzieli, jak na to reagować […] nikt nie wiedział, jak się do tego poruszać, one [Alibabki] zresztą też”. 

Przy okazji nagrywania udało się także zorganizować w Centrum Aktywności Międzypokoleniowej „Nowolipie” spotkanie z Alibabkami i The Bartenders, do którego doszło w czerwcu 2024 roku. 

Klara Cykorz

Koncert „The Bartenders/Alibabki” w Centrum Aktywności Międzypokoleniowej. Fot. Magdalena Romanowska (pierwszy rząd) i Iga Łapińska (drugi rząd).