Emilia Piech jest aktorką, absolwentką wrocławskiej filii PWST (dziś AST), którą ukończyła w 2017 roku z tytułem magistry sztuki. Dotychczas dała się poznać jako artystka o szerokich zainteresowaniach – zarówno scenicznych, jak i filmowych, dramatopisarskich oraz muzycznych.

W 2016 roku pracowała przy „Hymnie narodowym” w reżyserii Przemysława Wojcieszka, i to od razu w podwójnej roli – zarówno jako aktorka, jak i współautorka scenariusza. Spektakl miał premierę w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. W tym samym roku Piech wystąpiła także w filmie Wojcieszka pod tytułem „Knives Out”, prezentowanym m.in. na festiwalach Nowe Horyzonty i Dwa Brzegi.

 Emilia Piech Fot. Patryk Chenc

Od 2017 roku jest związana z Teatrem Polskim im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, gdzie zagrała ponad dwadzieścia ról, współpracując z takimi twórcami jak Łukasz Gajdzis („Kopciuszek”, „Amadeusz”), Michał Buszewicz („Srebrny glob”), Magda Drab („Ptak”), Paweł Łysak („Trump i pole kukurydzy”), Michał Siegoczyński („Inna dusza”), Jędrzej Piaskowski („Ptaki ciernistych krzewów”), Cezary Tomaszewski („Hamlet”) czy Radosław Rychcik („Zemsta”). Występowała również w spektaklach reżyserowanych przez Wojciecha Farugę, Jakuba Kroftę, Klaudię Hartung-Wójciak, Julię Holewińską i Grzegorza Jaremkę.

Piech otwiera przed sobą nowe ścieżki artystyczne, rozwijając się również w ramach innych zawodów teatralnych. W 2018 roku wyreżyserowała spektakl „Motyle” na podstawie tekstu Marie-Eve Huot. Było to przedstawienie dla dzieci, zrealizowane we współpracy z bydgoskimi zakładami lotniczymi. Spektakl, wystawiony w niezwykłej przestrzeni lotniczego hangaru, opowiadał o dziecięcej pasji, sile wyobraźni i marzeniach. Artystka pracowała również jako dramaturżka spektaklu dyplomowego aktorstwa nowych mediów w Warszawskiej Szkole Filmowej („Dogville”, 2022 i 2023) oraz jako reżyserka performansu „Pęknięcia zmysłów” – projektu społeczno-artystycznego realizowanego z fundacją Sensorium, działającą na rzecz opiekunów osób w spektrum autyzmu.

Emilia Piech nie ogranicza się wyłącznie do pracy scenicznej. W 2018 roku współtworzyła film krótkometrażowy „Color of November”, w którym również zagrała. Film pokazywany był m.in. na festiwalach w Dreźnie i Montrealu. Piech prowadzi także autorską audycję radiową „LUZ” w Radiu Kapitał, poświęconą muzyce jazzowej, dreampopowej, funky, boogie oraz synthpopowej.

W 2023 roku została wyróżniona Nagrodą Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego za swoją działalność artystyczną i społeczną.

W ramach stypendium artystycznego m.st Warszawy Emilia Piech podjęła się stworzenia pierwszego w polskim teatrze dreszczowca fantasy, którego fundamentem jest twórczość Stefana Grabińskiego – zapomnianego dziś pisarza, uznawanego za prekursora rodzimej literatury grozy i fantasy. Punktem wyjścia była adaptacja jego opowiadań i powieści, zwłaszcza „Cienia Bafometa”, przekształconych na język sceniczny z zachowaniem specyficznego, archaizującego stylu autora. Piech świadomie sięgnęła po estetykę znaną z filmów studia A24 i współczesnych seriali fantasy. Jej celem było nie tylko przywrócenie Grabińskiemu należnego miejsca w kulturze, ale również stworzenie przestrzeni dla aktorów i realizatorów do pracy z materiałem opartym na gotyckich nastrojach, parapsychologii i mistycyzmie.

Efektem kilkumiesięcznej pracy badawczej i dramaturgicznej są dwa teksty sceniczne. Pierwszy to gotowy dramat zatytułowany „Purpurowe gody”, oparty na kilku opowiadaniach Grabińskiego. Drugi to rodzaj literackiego szkicu, który może posłużyć jako materiał badawczy, przybliżający niezwykłą wyobraźnię i styl pisarski autora.

Wszechstronność, zaangażowanie, ciekawość formy i tematów – to cechy, które wyznaczają artystyczną drogę Emilii Piech. Aktorka, która równie pewnie czuje się w klasyce, co w działaniach performatywnych, artystka poszukująca nowych języków nieustannie poszerza horyzonty swojej twórczości.

Katarzyna Niedurny