Twórca gier komputerowych, artysta pracujący z nowymi mediami. Maciej Diduszko realizuje komercyjne projekty reklamowe i niekomercyjne projekty artystyczne. Jest absolwentem Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz kursu tworzenia gier wideo w Game Dev School.

Na polu aktywistyczno-społecznym współpracuje z Fundacją Zmiana (przy projekcie „Czytelnia” – organizacji miejsca azylu dla czytelników na warszawskim Bazarze Różyckiego), Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „Ę” (przy filmie dokumentalnym) oraz fundacją Bęc Zmiana (przy projektowaniu sklepu internetowego wydawnictwa fundacji). Jest związany z muzycznym kolektywem Polonia Disco, dla którego realizuje piosenki i teledyski. Jak pisał Bartosz Chmielewski w tekście dla „Dwutygodnika”: „Polonia Disco to wizja tego, co mogłoby się zdarzyć, gdyby muzyka disco polo z lat 90. nie skręciła w toporną i komercyjną stronę”.

Diduszko bywał również realizatorem dźwięku w projektach filmowych, m.in. „Końcu lata” (2011) i „Dzienniku z podróży” (2013) Piotra Stasika, „Krzyżokach” (2018) w reżyserii Anny Gawlity i „Pałacu” (2012) Tomasza Wolskiego. W ramach studiów w Game Dev School Diduszko zrealizował kilka mniejszych projektów gier: „Subsea” – czyli remake kultowej gry „Galaxian” z 1979 roku, oraz grę fabularną „Dia de los muertos”. Diduszko jest też członkiem i współzałożycielem kolektywu programistów GOOD BOY, pierwszej spółdzielni w polskim Game Devie. Kolektyw rozwija projekty z obszaru gier oraz wspiera i inicjuje działania społeczne, m.in. w polskich więzieniach.

 Maciej Diduszko Fot. Barbara Sikorska

W 2020 roku Diduszko otrzymał stypendium artystyczne m.st. Warszawy na zaprojektowanie prototypu gry o psach „The Dog – First Person Sniffer”. To rodzaj eksperymentu, w którym ludzie stają się psami i zyskują psi punkt widzenia świata. Fabuła jest podzielona na trzy aspekty: relacje z ludźmi, odkrywanie świata i ograniczenia narzucone przez człowieka. „Od początku tworzyliśmy grę jak najbliżej tego, co nauka może powiedzieć o tym, jak psy rozumieją i czują świat. Oprócz grafik symulujących widzenie barw przez psy i dźwięków, które docierają do uszu psa, skupiamy się na relacji pies–człowiek”, mówi Diduszko w wywiadzie. Przy pracy nad grą kolektyw korzysta z porad psiej behawiorystki, ale Diduszko odwołuje się również do własnych doświadczeń opiekuna psów. Obecnie wraz z zespołem pracuje nad pełną wersją gry.