Anka Wandzel „Trudno nie zapłakać nad losem drzew – pisze – (…) nie zachwycić się tym, jak żywymi, twórczymi i społecznymi istotami są. I jak wiele komunikatów na temat stanu całego środowiska kierują w naszą stronę. Tylko my nie potrafimy, uparcie nie chcemy ich wysłuchać, bo mówią za wolno, zbyt cieleśnie, zbyt obco”...
