Garus-Hockuba szuka swoich bohaterów najczęściej wśród ludzi kultury, zarówno tych, o których piszą światowe media, jak i tych, którzy nigdy nie stali się bohaterami zbiorowej wyobraźni. Realizuje filmy o poetach, architektach, dyrygentach i kompozytorach. W „Przedmowie do ciszy” zwróciła kamerę na laureata literackiego Nobla – Thomasa Tranströmera. W „Maestrze Rodzińskim” opowiada o amerykańskim dyrygencie Arturze Rodzińskim, który kierował największymi orkiestrami na świecie, żył w USA i ciągle marzył o powrocie do rodzinnego Lwowa. Rodziński pojawia się też w „Siostrach Lilpop i ich miłościach”, dokumencie o córkach znanego warszawskiego architekta, który zaprojektował chociażby kamienicę Jabłkowskich – kompozytor był mężem jednej z nich. Garus-Hockuba przygląda się tutaj czule ludziom, którzy tworzyli polską kulturę 20-lecia międzywojennego, a potem, już po wojnie, polską kulturę emigracyjną. Ciekawość reżyserki nie ogranicza się do świata sztuki, czego dowodem jej najnowszy film „Adam Strzembosz – Pierwszy Sędzia Rzeczypospolitej” czy „Odebrali mu miłość”, poruszający portret Petera Raina, wybitnego historyka hinduskiego pochodzenia. Raina swoją karierę naukową poświęcił w dużej mierze Polsce, współpracował z Radiem Wolna Europa, tłumaczył wiersze Tadeusza Różewicza na hinduski. Żył nad Wisłą przez kilkadziesiąt lat wraz z żoną Barbarą, która, jak okazało się po latach, regularnie donosiła na niego SB.

Fot. Nina Wolf

Garus-Hockuba jest absolwentką filologii romańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, reżyserii filmowo-telewizyjnej na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego oraz studiów podyplomowych w Département des Civilisations w Centre Européen Universitaire de Nancy. Przez siedem lat pracowała w Studiu Filmowym „Perspektywa”, jest członkinią Stowarzyszenia Filmowców Polskich, ZAIKS-u i ZAPA, od 1998 roku wiceprezeską, a od 2010 prezeską firmy BiS FILM, która zajmuje się produkcją audiowizualną. Zrealizowała kilkadziesiąt filmów dokumentalnych, które pokazywała na kilkunastu zagranicznych i krajowych festiwalach. Przywiozła z nich worek nagród: Nagrodę Jury na 17. Ann Arbor Polish Film Festival za „Odebrali mu miłość”; wyróżnienie na Festival International du Film d’Art za „Życie w obrazach”; Grand Prix na Festiwalu Szkół Filmowych za „Pasję”; Nagrodę Specjalną na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich w Niepokalanowie za „Moją drogę do Prawdy”. W swoim bogatym portfolio Bożena Garus-Hockuba ma też scenariusze filmów telewizyjnych i przedstawienie teatralne, wyreżyserowane na Politechnice Warszawskiej. 

W ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy Garus-Hockuba pracuje nad biografią filmową kolejnej niezwykłej postaci – Marty Ptaszyńskiej. Ptaszyńska to, ciągle zbyt mało znana w Polsce, urodzona w Warszawie i mieszkająca na stałe w USA, światowej sławy kompozytorka i perkusistka; artystka, która występowała chociażby z Johnem Beckiem czy Thomasem Siwe, uczennica Richarda Wienera i Witolda Lutosławskiego, Nadii Boulanger i Oliviera Messiaena; w swojej karierze współpracowała z Chicago Symphony Orchestra, Sinfonią Varsovią, Yehudim Menuhinem i Evelyn Glennie; ceniona pedagożka, która wykształciła kilka pokoleń kompozytorów, a także niestrudzona ambasadorka kultury polskiej.