Maciej Cempura jest aktorem teatralnym i lalkarzem, a także twórcą muzyki do spektakli. Absolwent kierunku aktorskiego na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (filia w Białymstoku), od początku swojej kariery łączy różnorodne formy ekspresji scenicznej – od teatru dramatycznego i lalkowego po performans muzyczny.
Fot. Marek Zimakiewicz
Już w trakcie studiów Cempura wyróżniał się jako artysta – w 2019 roku otrzymał stypendium ministra kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki. Tego samego roku został uhonorowany The Best Acting Award na WTEA International Theater Festival w Pekinie za rolę Puka w spektaklu „Sen nocy letniej. Kochankowie”. Jego sceniczna aktywność obejmuje zarówno repertuarowe sceny instytucjonalne (m.in. Teatr Pinokio w Łodzi, Teatr im. A. Mickiewicza w Częstochowie, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Płocku), jak i produkcje niezależne.
W jego dorobku aktorskim istotne są role w spektaklach reżyserowanych przez Konrada Dworakowskiego: „Chłopcy z placu Broni” (2017), „Don Kichot” (2018), „Piotruś Pan” (2019) czy „Romeo i Julia” (2024). Cempura pojawiał się także w takich tytułach jak „Oddaleńcy” (reż. Natalia Sakowicz, 2020), „Sekretny dziennik Adriana Mole’a” (Paweł Aigner, 2018) czy „Calineczka” (reż. Jacek Popławski, 2025). W teatrze zajmuje się również muzyką: komponował i wykonywał muzykę m.in. do spektakli „Romans” (2021), „Włosy mamy” (2022, Teatr Banialuka w Bielsku-Białej), „Ballady i romanse ver. 2022” (Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu).
Jednym z najważniejszych autorskich projektów artysty jest solowy teatralny koncert „METAL”, którego premiera odbyła się w 2022 roku. Łączący elementy performansu, muzyki na żywo i opowieści scenicznej, „METAL” przyniósł Cempurze nominację do nagrody Polunima dla najbardziej obiecującego aktora lalkarza młodego pokolenia w sezonie artystycznym 2021/2022. Projekt ten gościł m.in. na międzynarodowym festiwalu Come Out and Play w Lipsku.
Cempura uczestniczył w licznych międzynarodowych warsztatach, m.in. poświęconych estetyce ruchu scenicznego, technikom animacji lalek czy pracy z ciałem w duchu Grotowskiego. Artysta posiada także szerokie umiejętności muzyczne: gra na kilkunastu instrumentach (gitarze, kontrabasie, akordeonie, perkusji, pianinie, didgeridoo), śpiewa, beatboxuje, a jego zainteresowania obejmują również taniec, szermierkę sceniczną, akrobatykę i jazdę konną.
Plakat: Bartek Warzecha (koncepcja wizualna, wykonanie fotografii), Michał Dąbrowski (projekt graficzny).W ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy artysta przygotował interdyscyplinarny dwuosobowy spektakl „Sensus”, będący poetycką i metaforyczną opowieścią o współczesnej miłości. Inspiracją do jego stworzenia były rozmowy z przedstawicielami pokolenia milenialsów oraz refleksje o budowaniu bliskiej relacji w świecie przyspieszenia, nadmiaru oczekiwań i presji nieustannego rozwoju. W spektaklu twórcy skupiają się na losach pary trzydziestokilkulatków oraz ich lalkowych sobowtórów, wprowadzających widzów w przestrzeń intymnych emocji, napięć i nieporozumień. Głównym środkiem wyrazu jest dotyk, który stał się punktem wyjścia do pracy nad ruchem scenicznym, relacją między bohaterami oraz animacją lalek. Twórcy badali, jak różne rodzaje dotyku – czuły, niepewny, mechaniczny – wpływają na ciało, relację i sceniczną obecność. Premiera „Sensusa” odbyła się 7 grudnia 2024 roku w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Przedstawienie cieszyło się zainteresowaniem środowiska teatralnego. Twórcy zostali zaproszeni na krajowe i międzynarodowe festiwale, m.in. na JAMC – Journées des Arts de la Marionnette de Carthage w Tunisie.
W wyreżyserowanym przez Agatę Puszcz spektaklu Maciej Cempura zagrał i animował lalkę, ale był także odpowiedzialny za koncepcję, dialogi, projekt lalek i muzykę, wykorzystując tym samym swoje interdyscyplinarne umiejętności teatralne.
Katarzyna Niedurny
