Dorota Ogrodzka w swojej pracy wyróżnia się społecznym zaangażowaniem oraz wykorzystaniem narzędzi pedagogiki teatru, które pozwalają jej na bardziej osobiste i intymne spotkania z ludźmi – zarówno uczestnikami warsztatów, jak i bohaterami opisywanych historii. W ramach stypendium artystycznego miasta stołecznego Warszawy artystka zaprasza osoby z Ukrainy i Białorusi, które podjęły się pracy opiekuńczej w Polsce, do bezpiecznej przestrzeni spotkań, gdzie mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i historiami.
Dorota Ogrodzka jest absolwentką kulturoznawstwa oraz specjalizacji animacji kultury w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie przez 10 lat pracowała w Zakładzie Teatru i Widowisk. W swojej działalności koncentruje się na teatrze zaangażowanym społecznie oraz pedagogice teatru. Artystka angażuje się w upowszechnianie i rozwijanie tych dziedzin pod względem praktycznym i teoretycznym, wypracowując nowe narzędzia ich analizy i opisu.
Fot. Paweł Ogrodzki
Z pasją i determinacją prowadziła w latach 2012–2016 Młodą Scenę w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Współpracowała wówczas z młodzieżą o zróżnicowanym pochodzeniu oraz potrzebach. Następnie założyła kolektyw Laboratorium Teatralno-Społeczne. Z sukcesem zrealizowała również projekt „Dramaturgie pracy kobiet”, oparty na badaniach oraz rozmowach o pracy kobiet w handlu i usługach przy ulicy 1 Maja w Lublinie. Na ich podstawie powstały czytania performatywne z pracownicami z tejże ulicy oraz spektakl „Spis kobiet”, współtworzony z Kolektywem Polka w ramach rezydencji w Teatrze 8 Dnia.
Kobieca historia oraz praca twórcza na podstawie zebranych wywiadów i archiwów była również wstępem do pracy nad spektaklem „Kuracjuszki”, opowiadającym o obozie internowania dla kobiet, do którego osadzone trafiły w 1982 roku. W spektaklu autorka oddała głos bohaterkom, przedstawiając codzienne życie w obozie, a także opowieści przetrzymywanych tam kobiet, tworząc nieoczywisty obraz zapomnianej historii.
Na rozmowach z przedstawicielami wybranej grupy społecznej autorka zbudowała także zoomowy spektakl „Lekcje Oporu”, opowiadający o strajku nauczycieli. Zacięcie społeczne artystki jest widoczne też w działalności aktywistycznej, m.in. wsparciu powstawania komisji związkowej przy Inicjatywie Pracowniczej dla osób pracujących w sektorze opieki. Ponadto Dorota Ogrodzka angażuje się we wspieranie kobiet, grup mniejszościowych oraz pracę z młodzieżą. Od dziewięciu lat jest członkinią Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, gdzie przez pięć lat pełniła funkcję prezeski, przyczyniając się do rozwoju teorii i praktyki pedagogiki teatru oraz teatru zaangażowanego społecznie.
Dla Doroty Ogrodzkiej niezwykle istotne jest łączenie praktyki i teorii. Z tego powodu podejmuje również aktywność pisarską, publikując różnorodne formalnie teksty: od naukowych po literackie. Jej artykuły ukazywały się m.in. w renomowanych periodykach, takich jak „Dialog”, „Didaskalia” czy „Widok”.
Dorota Ogrodzka, jako beneficjentka stypendium, stworzyła przestrzeń dla osób pochodzących z Ukrainy i Białorusi, które podejmują się pracy opiekuńczej w Polsce. Wraz z powołaną do życia grupą przygotowała wyjątkowy projekt artystyczny, który zaowocował performatywnym słuchowiskiem – połączeniem nagrania i prezentowanych na żywo scen. Oprócz słuchowiska powstały także autorskie piosenki i ich nagrania. Przedstawienie było prezentowane dwukrotnie, jednakże głównym celem projektu było stworzenie bezpiecznej przestrzeni dla osób zaangażowanych, w której mogłyby podzielić się swoimi doświadczeniami i otrzymać wsparcie.
Katarzyna Niedurny
