Scena, muzyka i teatr dla Daryi Novik zawsze tworzyły nierozerwalną całość. Wykształcenie aktorskie i muzyczne umożliwiało artystce zaistnienie na scenach operowych, musicalowych i dramatycznych, w salach koncertowych oraz w projektach niezależnych. W ramach stypendium artystycznego miasta stołecznego Warszawy Novik stworzyła cykl czterech monooper, w których jako osoba wszechstronna łączyła na scenie jednocześnie kilka funkcji, korzystając ze swojego bogatego artystycznego doświadczenia.
Fot. Jaugen Malaszkewich
Darya Novik w 2009 roku ukończyła Państwowe Kolegium Sztuk im. N.F. Sokolovskiego na kierunku dyrygentury chóralnej, a następnie studiowała aktorstwo teatru muzycznego na Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuki. Już podczas studiów pracowała w Białoruskim Państwowym Teatrze Muzycznym, a potem dołączyła do zespołu Narodowego Akademickiego Teatru Wielkiego Opery i Baletu Białorusi. Na scenie można było ją zobaczyć m.in. w musicalu „West Side Story” (Białoruski Państwowy Teatr Muzyczny), operze „Narzeczona cara” (Białoruski Teatr Wielki) oraz w niezależnych projektach, takich jak monoopera „Antygona” oraz performans „To my”.
Jednocześnie artystka rozwijała się jako wokalistka. Darya Novik została laureatką Republikańskiego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki. Wzięła także udział w europejskiej trasie koncertowej kompozytora Hansa Zimmera. W roku 2018 została laureatką Międzynarodowego Konkursu „Star Rhapsody” w Petersburgu.
Momentem wielkich zmian w jej życiu prywatnym i zawodowym był rok 2021, kiedy została zmuszona do opuszczenia Białorusi. Wraz z rodziną przeniosła się do Polski, gdzie otrzymała status uchodźczyni politycznej.
Warszawska publiczność miała okazję zobaczyć Daryę Novik nie tylko podczas niezależnego performansu „Jak się masz?”, lecz także na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie, gdzie zagrała tytułową rolę w spektaklu „Nastia” (reż. Jura Dzivakou). Spektakl był sceniczną adaptacją kontrowersyjnego opowiadania rosyjskiego pisarza Władimira Sorokina, w którym życie spokojnej rodziny diametralnie zmienia się podczas urodzinowej kolacji. Na scenie spokój i harmonię zastępują absurd i narastająca groza.
Ponadto Novik wystąpiła w spektaklu Marty Górnickiej „Matki. Pieśń na czas wojny”, w którym reżyserka sięga ponownie po formę chóru w celu opowiedzenia o wojnie w Ukrainie. W tym muzycznym spektaklu biorą udział Ukrainki, Białorusinki i Polki, tworząc opowieść o dramacie wojny i siłach, które łączą kobiety w przeżywaniu żałoby i w walce o pokój.
Artystka gra również w poznańskim Teatrze Polskim: w spektaklu „Mezopotamia” (reż. Wiktor Bagiński) na podstawie prozy Serhija Żadana, którego akcja rozgrywa się w Charkowie, jeszcze przed momentem rosyjskiej inwazji na Ukrainę, oraz w spektaklu „Haga” (reż. Sasza Denisowa), politycznej komedii rozgrywającej się w więzieniu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze, gdzie zamknięci są rosyjscy przywódcy odpowiedzialni za rozpoczęcie wojny. To kolejne przykłady zaangażowania artystki w projekty teatralne poruszające aktualne i istotne tematy społeczne.
W ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy Darya Novik zrealizowała cykl jednoaktowych oper kameralnych zatytułowany „Droga do wolności”. W operach porusza temat emancypacji społeczeństw Europy Środkowej i Wschodniej. Artystka odgrywała w nich zarówno rolę orkiestry, chóru, baletu, jak i solistki. W czasie trwania stypendium powstały cztery części projektu: „Cisza”, „Więzienie”, „Wojna” oraz „Droga do wolności”. Gotowe monoopery oczekują na wystawienie.
Katarzyna Niedurny
