Muzykolog detektyw, specjalizujący się w muzyce polskiej czasów zaborów, zwłaszcza życiu i twórczości Stanisława Moniuszki i Karola Kurpińskiego. Natrafił na nieznane materiały orkiestrowe do opery „Flis” pierwszego kompozytora, a w Paryżu odnalazł jedyny zachowany list drugiego. Czy można wyobrazić sobie bardziej pasjonujące chwile w zawodzie muzykologa? Jakub Lis lubi pracować w archiwach, przybliżając twórców zapoznanych (praca licencjacka o Henryku Szopowiczu) lub odkrywając nowe szczegóły z biografii wielkich twórców (praca magisterska o recepcji oper Kurpińskiego). Urodził się w 1988 roku w Pucku, ukończył muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w 2013 roku.
Ale w swojej działalności Lis łączy także doświadczenie wyniesione z innych studiów: dziennikarstwa oraz zarządzania kulturą i mediami. Współtworzył i prowadził kampanie promocyjne Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina podczas tak prestiżowych imprez jak główny Międzynarodowy Konkurs Chopinowski i jego odsłona na instrumentach historycznych oraz wielu edycji festiwalu Chopin i Jego Europa. Promował zarówno Beethovena, jak i Lutosławskiego – więc nie jest mu straszny ani romantyzm, ani XX wiek.
W ramach portalu Dziedzictwo Muzyki Polskiej muzykologiczny detektyw przeprowadził kwerendę na temat ponad pięćdziesięciu kompozytorów polskich okresu zaborów. To fascynujące czasy nie tylko dla naszego dziedzictwa, ale też jego recepcji za granicą. Stąd zainteresowanie dziełem „Der Pole und sein Kind” Alberta Lortzinga o powstańcu listopadowym, a także autorem pierwszej polskiej opery, Maciejem Kamieńskim, którego partyturę „Słowika” Lis opracował z rękopisu dla Polskiej Opery Kameralnej.
Archiwum prywatne
Jakub Lis ukończył ponadto Seminarium Edytorstwa Muzycznego prowadzone przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, z którym zrealizował szereg projektów, m.in. szeroko zakrojoną pracę przy źródłowych i krytycznych wydaniach oper „Jawnuta” Moniuszki oraz „Jadwiga, królowa polska” Kurpińskiego, do których odnalazł przełomowe materiały. Ale badacz zajmował się także innymi dziełami tego ostatniego – „Te Deum”, Koncertem klarnetowym, „Aleksandrem i Apellesem” oraz „Szarlatanem, czyli wskrzeszeniem umarłych” – a temat zgłębiał dodatkowo podczas stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Swoją przygodę z tym kompozytorem zaczął jeszcze na studiach, kiedy wraz z rówieśnikami doprowadził do wystawienia „Zamku na Czorsztynie, czyli Bojomira i Wandy” w nowoczesnej inscenizacji i oryginalnej lokalizacji. Co tak fascynuje Jakuba Lisa w Karolu Kurpińskim? Wedle jego własnych słów: „Wszystko zaczęło się od zachwytu nad jego Koncertem klarnetowym, który poznałem jako uczeń klasy klarnetu w średniej szkole muzycznej. Częstym gościem na muzykologii UJ był ks. prof. Tadeusz Przybylski – najwybitniejszy badacz twórczości autora «Warszawianki». To za jego namową podjąłem decyzję, by zająć się nim przy okazji pisania pracy magisterskiej. (…) Setki godzin spędzone w bibliotekach, lata poświęcone na badania życia i twórczości Kurpińskiego zaowocowały wieloma odkryciami i utwierdziły mnie, że jest to postać niezwykła, a jego muzyka często genialna”.
W ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy Jakub Lis postanowił zrealizować pomysł tyleż oczywisty, co potrzebny: przewodnik po Warszawie śladami Stanisława Moniuszki. W końcu ten – pochodzący z obecnej Litwy i debiutujący w Wilnie – kompozytor właśnie w stolicy odniósł największe sukcesy i przez kilkanaście lat mieszkał, jadał i bywał. Pierwszą warstwę lokalizacji tworzą właśnie te z epoki Moniuszki; drugą – współczesne formy pamięci; trzecią miejsca niezachowane do naszych czasów. Oparty na archiwach projekt może być prezentowany zarówno jako drukowany spacerownik, jak i portal internetowy czy cykl tekstów lub audycji.
